Sen Hiç Yakışılı Prensi Öptün mü?
Ah o ilk bakış yok mu? Hani insanın içini gökkuşağına döndüren… Sanki damarlarından çikolata akar. Öyle enteresan bişeydir aşık olduğunu zannetmek. Güne başlama motivasyonu değişir. Kıyafetin değişir. Kullandığın cümleler bile içinde olumsuz tek kelime barındırmaz. Saçmalamak o duyguya eşlik eden en yakın dosttur. Nede olsa heyecan doruktadır. Olmadığın kadar sakar, olmadığın kadar komik ve olmadığın kadar başka bir insana dönüşürsün. Adeta yaptıkların yapabileceklerinin teminatıdır. Dünya mı kurtulacak! tek başına savaşacak enerji vücuduna dolmuştur. Bundan sonra tutabilene aşk olsun.Ve gün gelir yakışıklı prense bir küçük buse kondurursun. Aaa bi de ne göresin aslında büyülü bir kurbağaymış.
Açıl Susam Açıl
En büyük hazinesi nedir insanın? Bence varlığına şükrettiğimiz her şey. Bugün en değerli olan yarın değerini kaybetse de yeri bakidir. Aslında şöyle bir kurcalayınca “hay allah zamanında buna da ne çok değer vermişim” dedirtmek ve anılarımızda seyahate çıkarmak için hazır beklemektedir. Aslında koca bir sandığı dolduran emeklerimiz, tecrübelerimiz, anılarımız ve üzerine ekleyeceklerimizdir.
Ali Baba misali varlığımızda gizli tılsımlı sözlere ulaşırsak, açamayacağımız kapı yoktur.
Arkanı Dön ve Çık
Beklediğim kaç kapı açıldıysa o kadarı da yüzüme kapandı. En üzücüsü de açıldığı halde kapananlar oldu. Açıldığında sevinçten ayaklarımı yerden kesen kapılar, kapandığında bulutların üzerinden yere hızla çakılmama sebep oldu. Uçmakla çakılmak arasındaki mesafeye de tecrübe deyip avuttum kendimi. Şimdi her açılan kapıya bodoslama girmiyorum, kapanacak kapı da yüzüme çarpmasın diye bir adım geride duruyorum. En azından edindiğim tecrübe bu kadarını öğretti. Sosyoloğun taze tavsiyesi, uygulayın dostlar.
Dikkat Sel Gelebilir
Yer İzmir, günlerden 19 Mayıs. Sağanak uyarısı yapılmış. Alsancak'tan Karşıyaka'ya bakınca kara bulutları görmemek imkansız. Tempolu günü kahveyle ödüllendirmek için baykuşum ve renkli kalemlerimle oturuyorum. Küçük küçük taşırmadan boyamaya devam ediyorum bilge baykuşumu. Gören soruyor. Ressam olduğumu zannedenler, kafede müşterilerin resimlerimi çizdiğimi düşünenler… Soruları cevapsız bırakmak ayıp olur diye ağzımın içinde mırıldanıyorum. “Yok bu hobi, ben alt tarafı garip bir sosyoloğum(!)” Ticari zekası benden kuvvetli bir adam önce baykuşa sonra bana bakıyor ve “Hobi mi yahu bu devirde hobi mi olur, sen bunları çerçevelet çek fotoğrafını koy sosyal medyadan sat” diyor. Şaşırıyorum iyide hobim olmazsa kazana dönen kafamı nasıl boşaltacağım. Artık yağan yağmur doluya dönüp etraf iyice biriken suyla hareketlendiğinde çarşının içinden o ses duyuldu “KAÇIIIN”. Kafamı sola döndürüp duygularıma tercüman olan, dev suyun üzerime geldiğini görünce önce bilge baykuşumu sonra da kendimi kurtardım kötülüklerden.
Mucize
Tanımı akıl yoluyla açıklanamayan, doğaüstü olay. Garip olan hep olumlu şeylerde kullanıyoruz bu kelimeyi. Peki gerçekten hep olumlu durumlar mı mucizevidir. Mesela tüm dünyanın izole edilmesi, tüm insanların eve kapanması, ticaretin yavaşlaması, dolaşımın durması, sosyalleşmenin bitmesi mucize değil midir? 21. Yüzyılda akıl yoluyla açıklayamadığımız, gözümüzle bile göremediğimiz, nerden nasıl musallat olduğu anlaşılamayan bir virüsün dünyayı dize getirmesi olağan üstü bir durum değil midir? O zaman <covid-19> başımıza gelen, içinde olumlu yönler de barındıran en olumsuz mucizedir.
Kuyuya Çomak Sokan Benim
Gerilim filmlerinde kampa giden grubun, zayıf halkası nedeni bilinmez tek başına kuyunun etrafında dolaşır. Kaçınılmaz son gelir ve kuyunun dibini boylar. Mutluluk içindeki grubun tüm eğlencesi de bu şekilde bozulmuş olur. Bazı yazılarda “kör kuyu” denir. Bazısının suyu tükendi diye lanetlenir. Nerde gerilimli bir sahne var kuyunun içinde çekilir. Halat yetmez, suyu yükselir. Türlü türlü gudümsüzlük yüklenir üzerine. İçene atılan taşı çıkarmaya 9 akıllının aklı bile yetmez. Bu insanların ne alıp veremediği var kuyularla düşündün mü hiç? Belki kuyular insanın karanlık yönüdür. Korkularıdır, diplere bastırdığı tüm duyguların somut karşılığıdır. Oysa dünyanın dört köşesinde bereketli sulara ev sahipliği yapan kuyular var. Belki bizim kuyuya yüklediğimiz anlamı fark etmemiz sonra barışmamız ve kabullenmemiz gerekiyor. Belki herkesin kuyusuna çomak sokma vakti gelmiştir.